6 Haziran 2017 Salı

Elfida

"yüzün geçmişten kalan, aşka tarif yazdıran
bir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuran
anne karnı huzuru, çocukluğumun sesi
senden bana şimdi zamanı sızdıran

şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın
kimbilir kaç yüzyıldır sarılmamış kolların
sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu
yorulmuşsun hakkını almış yılların

elfida bir belalı başımsın
elfida beni farketme sakın
omzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakın
elfida hep aklımda kalacaksın

elfida sen eski bir şarkısın
elfida beni farketme sakın
omzumda iz bırakma yüküm dünyaya yakın
elfida hep aklımda kalacaksın"

Emrah Aydoğdu

Özlemek

Kısa..

"Özlemek şekilsiz bugün. Tarif edemiyorum. Yerli yersiz karşıma çıkıp duruyor. Sanki benimle oynar gibi, anımsatmaya direnir gibi. Ah arsız bir çocuk olmuş özlem yine. Bazen tozlu kitapların arasından bazen de uzun zamandır kullanmadığım ve kilo verince içine yeniden sığabildiğim kot pantolonumun cebinden çıkıyor. Sonra hiç tanımadığım birinin gülümsemesinde çıkıyor ortaya. Sırtımdan çekiştiriyor. 
-Bir yüz- diyorum, nasıl da başka bir yüze bu denli benzeyebilir. Bir insanın tüm ifadesi nasıl yedi kat yabancı birinin mimiklerinde  canlanabilir? Ama benim hayretimin anlamı yok işte, an-lık bir başkalaşım yaşıyorum. Hayatımın bir dönemi donup kalıyor, başka bir dönemine sıçrıyorum. 
Peki o'na tebessüm etsem, sana etmiş sayılır mıyım? Onunla konuşursam, beni duyabilir misin?"