Yorgun

Yorgunsun biliyorum;
konuşmaktan, duymaktan,
açıklamaktan, anlaşılmaya çabalamaktan yorgunsun.
en çok da hissetmekten.
her şeyi ince ince, kalbinin tüm damarlarına yayılmasından yoruldun artık..

Her şeyi düşündün, her şeyi hesapladın durdun.
Bakışlara takıldın, duruşlara takıldın,
sözcükleri düşündün işittiğin..
İşitmediklerine hayıflandın.
Eksik bıraktıklarına içerledin.
Sarılmayan kollara kahrettin.

Seni kolayca hırpaladı sevdiklerin.
Kolayca kullandılar yaralayan kelimelerini,
öfkenin altındaki üzüntüyü görmeden suçladılar.
Kalbindeki saflığı unutup, kötü niyet buldular bazen sende.
Bocalamalarını gördüler, yanlış anladılar.
Sormadılar sana, sorgulamadılar...
"Vardır bir sebebi" demediler yeterince.
İstediğin o basit sözcükleri,
sıcaklıkları veremediler yeterince.
Kolay olan hep gözden düşmekti, düşürdüler.
Zor olana yetebilenler giderek azaldı.
Vazgeçmeden sevebilen,
arızalarına, saçmalamalarına karşın
kalbinden seni eksik etmeyenler giderek azaldı.
Onlara daha sıkı tutundun.
Yaş aldıkça zorlaşan insanlıklara rağmen,
kalbinin sana armağan ettiği sevgilerine bağlandın iyice.

Hep büyük oynadın ama basitti istediklerin.
Basit ayrıntılarda bildin sevdiğini,
aynı ayrıntılarda inandın sevildiğine, güç bela da olsa.

Sen hep sevdin, hep sevgilerinin peşinden gittin, biliyorum. 
Düşünmedin bile, kimdir, nedir, sana ne yapar diye..
O kalplere girmek için çabaladın durdun. 
Ve bununla da yetinmedin.
Kendine sokulacak yer bulduğun kalplerde sağlam durmaya çalıştın bu sefer, 
yine yoruldun.

Ama hiç usanmadın..Hiç uslanmadın.
Çünkü kendi yüreğine borç bildin "emek" dedikleri şeyi.

Oysa gerekli miydi bunca mücadele..
Sürekli konuşmaya, anlatmaya, anlaşılmaya gerek var mıydı?
Konuştukça saçmalayacağını, 
seni anlayamayacaklarını, 
sadece sevgiye odaklanmayacaklarını bile bile,
cidden gerek var mıydı?

Oysa sen çok iyi bilirsin ki, sadece duyguydu yeterli olan.
Onca telaşa kapılmaya, en ufacık detaylarda hapsolup paniklemeye gerek yoktu.
Sen, sadece ve hep sevdin.
Elinden gelen en büyük beceri buydu zaten.
Neden yordun bunca kendini?
Neden ne olursam olayım "ben buyum" diyemedin?
Sen kimi sevsen, her şeyiyle sevebildin.
Neden bunun aynısını beklemedin?

Oysa sen böylesin...her neyin varsa sana dair, O'sun..
Bırak böyle kalasın,
bırak sadece sen istersen törpülenebilesin..
Bırak sadece kendin için değişesin..
ve bırak sevileceksen, böyle olsun..

Yorma artık kendini, lütfen..
Sen de çok değerlisin..
Dinlen biraz haydi..
Ayakta kal lütfen..