Kimsin sen?
Hayatımın neresindesin,
ne'sin?
Pas tutmuş kapıları açan bir anahtar olabilir misin mesela?
Aklımın uçsuz bucaksız düşünceleri,
öfkeyle geride bırakılan umutların ödülü müsün sen?
Belki içime işleyen cümleler'sin
belki cevapsız kalan sorular,
veya başımı hiç o yöne çevirmediğim yollar'sın.
Belki sabah uyandığımda kokusunu aldığım sabun,
gözüme takılan mavilikler,
parmaklarımın tuttuğu bir kalem,
sabah çayımı yudumladığım bardağım'sın..
Veya yazmaya kıyamadığım defterler,
dokunmaktan çekindiğim ahşap bir kitap,
içim üşüdüğünde üzerime çektiğim
-üzerine işlemiş emekle gözlerimi yaşartan- bir örtü'sün.
Sakladığımdan bihaber olduğun ufacık kağıt parçaları'sın belki.
Ne tarafa gitsem bana bakmaktan vazgeçmeyen bir maske,
veya narin-camdan melek figürü'sün..
Kim bilir belki de parmak uçlarımın sihir yapma isteği'sin.
Biriken ve okumak için sabırsızlandığım kitaplar'ım,
içimde büyümeyen çocuğun şefkat duygusu'sun.
Herkesten, her şeyden bunaldığımda yalnız yürümenin keyfi'sin..
Saklandığım köşe'ler, kaçındığım kaygılar'ımsın..
Söyler misin tüm bunlar olabilir misin sen?
Bunca sevilme isteğini sen getirmiş olabilir misin?
İçimde filizlenen inancı bunca cismin içine mi saklamış olabilir misin?
Neden tanımsızsın?
Lütfen söyler misin,
sen kimsin...
Belki hepsi belki hiç biri,
Ama adım gibi eminim ki,
Kalbimin bir parçası'sın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder