Penguen - Birhan Keskin

Bana sırtını dönme

biliyorum, sana benziyorum

ve içinde saklı tuttuğun yele.

Benim de içimde saklı tuttuğum

buzlu kıyılar, çığlık hatıraları.

Ben de senin kadar kaçkınım ve yaralı.

Kim bağışlayacak beni, penguen.

Çizdim senin beyaz ve narin yerini.

Bir yanım bembeyaz ışık

kör ediyor, bir yanım zehir gece.

Parktaki salıncağa binmeyi

beceremedim bugün ben de.

Penguen bana sırtını dönme.

Unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.

Dünya yordu bizi. 
Benim de söyleyemediklerim var. 
Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.

Uzun bir yolu geliyoruz seninle, 
yolu, geldikçe anlıyorum ki, biz,

bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile.

Penguen,

kim bağışlayacak beni?

Çizdim senin beyaz ve narin yerini

elimde unuttuğun ince metalle.

O büyük ve muazzam zamanda unuttum

Kanatlarım çok oldu üşüyor benim

Bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor

Bu yüzden eğik boynum.

Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı,

Bundan gözlerimdeki kayalık,

İçimdeki serseri buzullar,

Dürtme içimdeki narı

Üstümde beyaz gömlek var.

Birhan Keskin