17 Nisan 2014 Perşembe

Kreş'e Alıştırma Turları

Deniz kız 26. ayını dolduruyor. Anneannemiz ve babannemiz müthiş bir özveri ile onu bu çağına getirdiler. Emekleri ve fedakarlıkları büyük. Onlar sayesinde bugüne kadar gözümüz arkada kalmadan işimize gücümüze baktık. Ama tabi ki modern çağın değişimleri gereği Deniz kız evde sıkılmaya başladı. Beklentilerini ancak kendi yaşıtlarıyla karşılayabilecek zamanlarına ulaştı. Büyük annelerin de dinlenme zamanları geldi haliyle. Biz de birkaç ay önce araştırmaya başladığımız sürece böylece adım attık. Evime oldukça yakın, 30 senelik deneyime sahip Çekirdek Yuva böylece hayatımıza girdi. Deniz 2 hafta boyunca "oyun grubu" adı altında günde 2 saatini yuvada geçirecek. Umduğumuz gibi olursa Mayıs'ta 1 aylık yarım gün süreci yaşayacak, ardından da tam gün. Henüz o dönemleri düşünmek istemiyorum. Onunla beraber adım adım ilerlemek işime geliyor :) Çünkü halen onu kapıda bekleyen bir anneanne var. Ama eninde sonunda yalnız kalması gerekecek. Sanırım Deniz için de bizim için de asıl zorluk o noktada başlayacak. O günler geldikçe deneyimlerimizi paylaşacağım elbet. Fakat şimdilik Deniz çok mutlu. Tam istediği ortamı yakaladı. İlk günden sonra arkasına el sallamaya bile başlamış hatta. Onun parklarda oyuncaklardan çok çocuklarla ilgilenmesinden sosyal olacağını tahmin etmiştik ki tahminimiz şuana kadar doğru çıktı. Sosyalleşmekten çok memnun. Deniz yemek yemeye başlamadığı için bu konuda ne yapacağı muamma elbet. Bez konusu da yine beklemedeki bir diğer konu. Ortama iyice alıştığında tuvalet eğitimi de başlayacak. Şuan için tek sıkıntı boya kalemlerini elinden saatlerce bırakmak istememesi. Enteresan bir konu bu. Paylaşmayı sevse de geriye kalan tüm kalemlerle takıntılı şekilde dolaşıyor. Kaleme karşı büyük bir düşkünlük söz konusu. Ama her biri pedagog olan öğretmenleri bunun da zamanla değişeceğini söylüyorlar. Sınıfında zarar verici bir çocuğa rastlamasam da çocuk milleti bu belli olmaz ama Deniz hanım birey olmaya adım attı madem, kendisini kollamayı da öğrenecek. Kendi kendine yemek yemek, tuvalete gitmek, kalemleri doğru şekilde tutup boyama yapmak, tüm sınıfa uyum sağlayarak oyunlar oynamak, kendini ifade etmeyi geliştirmek gibi bir sürü gelişim aşamaları var önünce. Bunlardan bizim adımıza en heyecan verici olanı Denizce lisanından Türkçe'ye geçişi olacak tabi. Cümlelerini ve kelimelerini arttırmasını sabırsızlıkla bekliyoruz.Onunla konuşmak şimdiden bu kadar güzelken, ilerleyen cümlelerle ne kadar keyif alacağımız şimdiden belli. Umarım günlerin güven için ve keyifle geçen canım kızım....Hepimize hayırlı olsun :)

Hiç yorum yok: