Blogger kadınlar arasında küçük bir eğlence. Güzel olabilir diye düşündüm katıldım aralarına. Bakalım olacak mı? İş-ev-çocuk derken çok da sadık olamayabilirim ama denemekten ne çıkar deyip başlıyorum. Dünün yazısı ancak bugüne :) Ayrıntıları öğrenmek isteyenler : http://tamamenatiyorum.com/2013/11/30/blog-firtinasi/
"Bir varmış bir yokmuş...Dünyanın en yorgun en yaralı ama en güzel diyarlarından birinde yaşayan bir kız varmış. Kardeşinin deyimiyle "kalbi ayak parmaklarından saçlarına uzanan, sevgi arsızı bir kızmış bu. Hayatta tek derdi sevgi ve sevdiği insanlar olan bu kız büyürken elbet bazı taşlara takılıp düşmüş. Düştüğünde yaralanmış, ağlamış ama bir şekilde ayağa kalkıp yürümeye devam etmiş. Yol üstü yeni insanlar tanımış, her defasında aynı tazelikle onları da sevmiş. Ama her durakta durup ince ince sevdiği insanların büyük çoğunluğu yola onunla devam etmemiş. Korkup kaçanlar, yorulanlar, karşılık veremeyenler derken uzaklaşmışlar işte. Küçük kız da ne yapsın çareyi yazmakta bulmuş. Her kırgınlıkta yazmış, yazmış, yazmış. Dere tepe düz giderken de yazmış, duraklarda dinlenip yeniden sevmeyi denerken de yazmış. Seneler böyle geçerken küçük kız büyümüş önce "aşık" sonra "anne" olmuş. Tam büyüdüğünü zannederken kızıyla yeniden çocuk olduğunu fark etmiş. Yollar kısalmış, yorgunluğu artmış, arayışlar azalmış...Dönüp dönüp geçtiği yollara baktıkça yaşadığı sevgileri düşündükçe kendine şaşırmış kalmış. Gücüne, inadına hem hayran kalmış hem de bir yandan kahrolmuş ama bir de bakmış elinde avucunda kalanlar onun en yakınlarıymış. Bunca yorgunluğa sadece o insanlar için değdiğini anlamış ve gülümseyerek devam etmiş."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder