Büyük şehirde yaşarız biz;
koca koca caddeleri olan, sahiller boyu yürüyebildiğimiz..
Kahrını çektiğin bu güzel ve büyük şehir sevdiklerimizle aramıza mesafeler koyar hep..
Kilometrelerce mesafeler,
sesini unutturacak uzaklıklar,
yüzüne hasret bıraktıracak haftalar,aylar,seneler.
Verilen sözler unutulur, "özledim" diyene inanmaz olursun ama sen yine hasret kalırsın.
Şehirler arası mesafelere dönüşür uzaklıklar
ve hatta onun uzaklığı ülkenin bir ucundan diğer ucuna kadar uzanır.
Sesini unutmak üzereyken arar, yine aynı seste bulursun varlığını.
Durup durup yazarsın, aynı cümleden devam eder sevginiz.
Yüzünü unutmamak için eski fotoğraflara bakarsın.
"Geleceğim" der. Ama gelmez.
Sen yine de beklersin. Çünkü kendi kalbine güvenin tamdır.
O'nu gördüğün an yine aynı gülümseyişte bulacaksın.
Kimin kabahati bu uzaklıklar, şehrin mi gerçek sevgilerin değerini bilmeyen kalplerin mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder