Sen hep güzelsin ya benim gözümde, uyurken daha da güzelleşiyorsun.
Gözlerin kapalı, yüzün-ellerin küçüldükçe küçülüyor sanki.
Belki rüya görüyorsun belki görmüyorsun.
Masumiyetin, savunmasızlığın büyüyor.
Ellerin uzanıyor ya bazen bana, bazen de usulca sokuluyorsun
yakın oluyorsun, yakın oluyoruz.
Önce tedirgin olsam da ürksem de seni incitmekten
durduramıyorum kendimi, sana bırakıyorum;
yüzüne, saçlarına dokunuyor, ellerine tutunuyorum.
Nefesini dinliyor, varlığına dualar ediyorum.
Anların tadını çıkarmak için uyumaya korkuyor direniyorum.
Bilmem hangi zamanda hangi mevsimde
ben de teslim oluyorum uykuya kahrederek, özleyerek.
Yaşam sevincim,
dünya güzelim,
seni çok seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder